Het einde van het jaar 2009 is in zicht.
Zo het einde is weer in zicht, het jaar zit er weer bijna op. Tjonge en wat een jaar, we hebben het voor onze kiezen gehad zeg.
Één crisis, al blijf ik daar niet in geloven, maar toch ai ai wat een pijn. Vele vakbroeders zijn er niet doorheen gekomen, maar gelukkig blijven er ook nog een hele hoop overeind.
Als ik naar mezelf kijk is het een beroerd jaar. Nee, zakelijk niet zo, al was het hard trekken, maar ik blijf er in geloven. Privé gezien beroerd; mijn gezin is uit elkaar gevallen, huis in brand, gezondheid liet me in enige tijd in de steek, maar toch we zijn er nog. En we blijven ervoor gaan. Al gaat je het allemaal niet in de koude kleren zitten.
Ook zakelijk sluimert dit door. Al wil je het niet, maar je kan het niet uitsluiten, als je privé niet super in je vel zit dan ga je het op je werk voelen. Maar we zijn er weer bovenop en gaan er volledig voor dit laatste eindje van het jaar. Voor volgend jaar we gaan knallen, oprotten met die crisis die niet bestaat, maar ons aan gepraat wordt!!!
Waren er dan leuke dingen dit jaar? Jazeker weten een hele hoop! We hebben weer mooie gerechten ontwikkeld. Jonathan mijn chef kwam met een gerechtje met Mirabel en kerrie. Geweldig, beetje yoghurtijs erbij, super! Laat nou in dit nummer de Mirabel aanbod komen. Ik weet dat heel veel mensen er niks mee kunnen, het is een klerewerk is om het schoon te krijgen, maar toch, wat een mooi Nederlands product.
Al is de zomer mijn favoriete tijd, ieder jaar kijk ik weer uit naar de winter. Heerlijk stamppot eten met heerlijk stoofvlees. Verder op in het blad staat al een artikel over coole winter gerechten. Voor mij blijft het coolste winter gerecht: stamppot boerenkool met worst. Nee, geen Unox worst, maar een èchte ambachtelijk worst. De stamppot lekker aangemaakt met wat spekje en citroen en hupsakee een lekker glas rode vino erbij en mijn dag kan niet meer stuk!
Valt mijn oog ook steeds vaker op restaurants die kinderen weigeren. Wat een onzin, ik kan mij hier wel ernstig druk over maken. Oké ik kan begrijpen dat kids soms lastig zijn, maar ligt dat aan de kids? Ik denk eerder aan de ouders. Het gaat om de opvoeding!
Mijn dochters zijn 8 en 6 en mijn zoon is 3 en ik eet met hun regelmatig buiten de deur.
Zelfs al twee sterren, geweldig als ik die kids zie genieten. Kinderen zijn de toekomst! Vaak maken restaurants de fout om kinderen als laatste iets te geven. Geef ze het als eerste en zorg dat je iets voor ze hebt; bv een kleurboekje met potloodjes of iets dergelijks. Geef kinderen niet de schuld en weiger ze niet. Je kan beter de ouders weigeren die hun kinderen niet goed opvoeden!!!
Leg kinderen uit wat je gaat doen, reserveer vroeg en zorg dat je op tijd weer weg bent! En voor de rest zijn ze bij mij welkom, geen probleem!!
Tja en dan de discussie wijnen per glas, zoveel mogelijk. Ik weet het niet, ja heb zo’n ding hoe heet het ook alweer (wijntapsysteem) waar wijnen onder gas worden gezet. Dan zeg ik ja, de wijnen lopen niet zo snel achteruit. Hoe vaak gebeurt het niet, dat ik ergens zit, met een wijnkaart vol open wijnen. Je er een besteld en dat hij dan al enkele dagen openstaat. De wijn is niet te hakken en ga dan maar eens de discussie aan! Ik ben dus voorstander van inderdaad een aantal open wijnen, maar dan wel gangbare open wijnen zodat er een snelle roulatie in zit!
